Obecnie koncepcja znana jako PRP pojawiła się po raz pierwszy w dziedzinie hematologii w latach 70. XX wieku.Hematolodzy stworzyli termin PRP kilkadziesiąt lat temu, aby opisać osocze uzyskane z liczby płytek krwi wyższej niż podstawowa wartość krwi obwodowej.Ponad dziesięć lat później PRP zaczęto stosować w chirurgii szczękowo-twarzowej jako postać fibryny bogatopłytkowej (PRF).Zawartość fibryny w tej pochodnej PRP ma istotne znaczenie ze względu na jej przyczepność i właściwości w stanie stacjonarnym, podczas gdy PRP utrzymuje właściwości przeciwzapalne i stymuluje proliferację komórek.Wreszcie, około lat 90., PRP zaczęło zyskiwać na popularności.Ostatecznie technologię tę przeniesiono do innych dziedzin medycyny.Od tego czasu ten rodzaj biologii pozytywnej był szeroko badany i stosowany w leczeniu różnych urazów układu mięśniowo-szkieletowego u zawodowych sportowców, co dodatkowo zwiększyło jego szerokie zainteresowanie w mediach.Oprócz tego, że jest skuteczny w ortopedii i medycynie sportowej, PRP znajduje zastosowanie również w okulistyce, ginekologii, urologii i kardiologii, pediatrii i chirurgii plastycznej.W ostatnich latach dermatolodzy chwalą PRP za jego potencjał w leczeniu owrzodzeń skóry, gojenia blizn, regeneracji tkanek, odmładzania skóry, a nawet wypadania włosów.
Biorąc pod uwagę fakt, że PRP może bezpośrednio wpływać na procesy gojenia i zapalenia, konieczne jest wprowadzenie kaskady gojenia jako punktu odniesienia.Proces gojenia dzieli się na cztery etapy: hemostaza;Zapalenie;Proliferacja komórek i macierzy, a w końcu przebudowa rany.
Uzdrowienie tkanek
Aktywowana jest kaskadowa reakcja gojenia tkanek, która prowadzi do agregacji płytek krwi, tworzenia skrzepów i rozwoju tymczasowej macierzy zewnątrzkomórkowej (ECM).Następnie płytki krwi przylegają do odsłoniętego kolagenu i białka ECM, powodując uwolnienie bioaktywnych cząsteczek obecnych w a-granulkach.Płytki krwi zawierają różnorodne cząsteczki bioaktywne, w tym czynniki wzrostu, czynniki chemioterapeutyczne i cytokiny, a także mediatory prozapalne, takie jak prostaglandyna, cyklina prostaty, histamina, tromboksan, serotonina i bradykinina.
Końcowy etap procesu gojenia polega na przebudowie rany.Przebudowa tkanek jest ściśle regulowana w celu ustalenia równowagi pomiędzy reakcjami anabolicznymi i katabolicznymi.Na tym etapie płytkopochodny czynnik wzrostu (PDGF) i transformujący czynnik wzrostu (TGF-β) Fibronektyna i fibronektyna stymulują proliferację i migrację fibroblastów, a także syntezę składników ECM.Jednak czas dojrzewania rany zależy w dużej mierze od ciężkości rany, cech indywidualnych i specyficznej zdolności gojenia uszkodzonej tkanki.Niektóre czynniki patofizjologiczne i metaboliczne mogą wpływać na proces gojenia, takie jak niedokrwienie tkanek, niedotlenienie, infekcja, brak równowagi czynników wzrostu, a nawet choroby związane z zespołem metabolicznym.
Mikrośrodowisko prozapalne zakłóca proces gojenia.Bardziej skomplikowane jest to, że wysoka aktywność proteazy hamuje naturalne działanie czynnika wzrostu (GF).Oprócz właściwości mitotycznych, angiogennych i chemotaktycznych, PRP jest także bogatym źródłem wielu czynników wzrostu.Te biomolekuły mogą przeciwdziałać szkodliwemu wpływowi na tkanki zapalne poprzez kontrolowanie zwiększonego stanu zapalnego i ustanawianie bodźców anabolicznych.Biorąc pod uwagę te cechy, badacze mogą odkryć ogromny potencjał w leczeniu różnych złożonych urazów.
Wiele chorób, szczególnie tych o charakterze układu mięśniowo-szkieletowego, w dużym stopniu zależy od produktów biologicznych regulujących proces zapalny, takich jak PRP stosowany w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów.W tym przypadku zdrowie chrząstki stawowej zależy od dokładnej równowagi reakcji anabolicznych i katabolicznych.Mając tę zasadę na uwadze, stosowanie pewnych pozytywnych czynników biologicznych może okazać się skuteczne w osiągnięciu zdrowej równowagi.PRP, ponieważ uwalnia płytki krwi. α- Czynniki wzrostu zawarte w granulkach mają szerokie zastosowanie w celu regulacji potencjału transformacji tkanek, co także zmniejsza ból.Tak naprawdę jednym z głównych celów leczenia PRP jest zatrzymanie głównego mikrośrodowiska zapalnego i katabolicznego oraz promowanie transformacji do leków przeciwzapalnych.Inni autorzy wykazali wcześniej, że PRP aktywowany trombiną zwiększa uwalnianie kilku cząsteczek biologicznych.Czynniki te obejmują czynnik wzrostu hepatocytów (HGF) i czynnik martwicy nowotworu (TNF-α), transformujący czynnik wzrostu beta1 (TGF-β1), czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF) i czynnik wzrostu naskórka (EGF).Inne badania wykazały, że PRP promuje wzrost poziomu mRNA kolagenu typu II i agrekanu, jednocześnie zmniejszając hamowanie na nich działającej na nie cytokiny prozapalnej, interleukiny – (IL) 1.Sugerowano także, że dzięki HGF i TNF-α [28] PRP może pomóc w uzyskaniu efektu przeciwzapalnego.Obydwa te preparaty molekularne zmniejszają aktywność i ekspresję czynnika jądrowego kappaB (NF-κВ).Po drugie, poprzez ekspresję TGF-β1 zapobiega również chemotaksji monocytów, przeciwdziałając w ten sposób wpływowi TNF-α na transaktywację chemokin.HGF wydaje się odgrywać niezastąpioną rolę w działaniu przeciwzapalnym indukowanym przez PRP.Ta silna cytokina przeciwzapalna niszczy szlak sygnałowy NF-κB, a ekspresja cytokin prozapalnych hamuje odpowiedź zapalną.Ponadto PRP może również zmniejszyć wysoki poziom tlenku azotu (NO).Na przykład w chrząstce stawowej wykazano, że wzrost stężenia NO hamuje syntezę kolagenu i indukuje apoptozę chondrocytów, jednocześnie zwiększając syntezę metaloproteinaz macierzy (MMP), sprzyjając w ten sposób przemianom katabolizmu.Jeśli chodzi o degenerację komórek, uważa się, że PRP może manipulować autofagią określonych typów komórek.Po osiągnięciu ostatecznego stanu starzenia niektóre grupy komórkowe tracą potencjał stanu statycznego i samoodnowy.Jednakże ostatnie badania wykazały, że leczenie PRP może skutecznie odwrócić te szkodliwe stany.Moussa i współpracownicy udowodnili, że PRP może indukować ochronę chondrocytów poprzez zwiększenie autofagii i markerów przeciwzapalnych, jednocześnie zmniejszając apoptozę chrząstki ludzkiej spowodowanej chorobą zwyrodnieniową stawów.Garcia Pratt i in.Doniesiono, że autofagia determinuje przejście między spoczynkiem a starzeniem się komórek macierzystych mięśni.Naukowcy są przekonani, że in vivo normalizacja zintegrowanej autofagii pozwala uniknąć akumulacji uszkodzeń wewnątrzkomórkowych oraz zapobiega starzeniu się i spadkowi funkcjonalności komórek satelitarnych.Nawet w przypadku starzejących się ludzkich komórek macierzystych, jak ostatnio, Parrish i Rodes również wnieśli znaczący wkład, odkrywając dodatkowo przeciwzapalny potencjał PRP.Tym razem skupiamy się na interakcji pomiędzy płytkami krwi i neutrofilami.W swoim badaniu naukowcy wyjaśnili, że aktywowane płytki krwi uwalniane przez kwas arachidonowy zostały wchłonięte przez neutrofile i przekształcone w leukotrieny i prostaglandyny, które są znanymi cząsteczkami zapalnymi.Jednakże interakcja między neutrofilami płytek krwi umożliwia przekształcenie leukotrienu w lipoproteiny, które, jak udowodniono, są skutecznym białkiem przeciwzapalnym, które może ograniczać aktywację neutrofili i zapobiegać dializie oraz sprzyjać dziedziczeniu do końcowego etapu kaskady gojenia.
Mikrośrodowisko prozapalne zakłóca proces gojenia.Bardziej skomplikowane jest to, że wysoka aktywność proteazy hamuje naturalne działanie czynnika wzrostu (GF).Oprócz właściwości mitotycznych, angiogennych i chemotaktycznych, PRP jest także bogatym źródłem wielu czynników wzrostu.Te biomolekuły mogą przeciwdziałać szkodliwemu wpływowi na tkanki zapalne poprzez kontrolowanie zwiększonego stanu zapalnego i ustanawianie stymulacji anabolicznej.
Czynnik komórkowy
Cytokiny w PRP odgrywają kluczową rolę w manipulowaniu procesem naprawy tkanek i regulowaniu uszkodzeń zapalnych.Cytokiny przeciwzapalne to szeroka gama cząsteczek biochemicznych, które pośredniczą w odpowiedzi cytokin prozapalnych, indukowanej głównie przez aktywowane makrofagi.Cytokiny przeciwzapalne oddziałują ze specyficznymi inhibitorami cytokin i rozpuszczalnymi receptorami cytokin, regulując stan zapalny.Do głównych leków przeciwzapalnych, cytokin, zalicza się antagonistów receptora interleukiny (IL) 1, IL-4, IL-10, IL-11 i IL-13.W zależności od rodzaju ran, niektóre cytokiny, takie jak interferon, czynnik hamujący białaczkę, TGF-β i IL-6, które mogą wykazywać działanie prozapalne lub przeciwzapalne.TNF-α, IL-1 i IL-18 posiadają pewne receptory cytokin, które mogą hamować prozapalne działanie innych białek [37].IL-10 jest jedną z najskuteczniejszych cytokin przeciwzapalnych, która może regulować w dół cytokiny prozapalne, takie jak IL-1, IL-6 i TNF-α, oraz regulować w górę czynniki przeciwzapalne.Te mechanizmy antyregulacyjne odgrywają kluczową rolę w produkcji i funkcjonowaniu cytokin prozapalnych.Ponadto niektóre cytokiny mogą wyzwalać specyficzne odpowiedzi sygnałowe stymulujące fibroblasty, które są niezbędne do naprawy tkanek.Cytokiny zapalne TGF β 1, IL-1 β, IL-6, IL-13 i IL-33 stymulują fibroblasty do różnicowania się w miofibroblasty i poprawiają ECM [38].Z kolei fibroblasty wydzielają cytokiny TGF-β, IL-1 β, IL-33, CXC i CC, chemokiny promują odpowiedź zapalną poprzez aktywację i rekrutację komórek odpornościowych, takich jak makrofagi.Te komórki zapalne odgrywają w ranie wiele ról, głównie poprzez wspomaganie gojenia się rany oraz biosyntezę chemokin, metabolitów i czynników wzrostu, która jest kluczowa dla rekonstrukcji nowych tkanek.Dlatego cytokiny w PRP odgrywają ważną rolę w stymulowaniu odpowiedzi immunologicznej za pośrednictwem komórek i promowaniu regresji stanu zapalnego.W rzeczywistości niektórzy badacze określili ten proces jako „zapalenie regeneracyjne”, wskazując, że etap zapalny, pomimo lęku pacjenta, jest niezbędnym i krytycznym krokiem dla pomyślnego zakończenia procesu naprawy tkanek, biorąc pod uwagę mechanizm epigenetyczny, który sygnalizuje stan zapalny promować plastyczność komórek.
Rola cytokin w zapaleniu skóry płodu ma ogromne znaczenie w badaniach medycyny regeneracyjnej.Różnica między mechanizmami gojenia płodu i osoby dorosłej polega na tym, że uszkodzone tkanki płodu czasami powracają do pierwotnego stanu, w zależności od wieku płodu i odpowiednich typów tkanek.U ludzi skóra płodu może się całkowicie zregenerować w ciągu 24 tygodni, natomiast u dorosłych gojenie się ran może prowadzić do powstawania blizn.Jak wiemy, w porównaniu ze zdrowymi tkankami właściwości mechaniczne tkanki bliznowatej są znacznie zmniejszone, a ich funkcje ograniczone.Szczególną uwagę zwraca się na cytokinę IL-10, która, jak stwierdzono, ulega silnej ekspresji w płynie owodniowym i skórze płodu i udowodniono, że odgrywa rolę w naprawie skóry płodu bez blizn, wspomaganej przez plejotropowe działanie cytokiny.ZgheibC i in.Badano przeszczepianie skóry płodu myszom transgenicznym z nokautem (KO) IL-10 i myszom kontrolnym.Myszy IL-10KO wykazywały oznaki stanu zapalnego i tworzenia się blizn wokół przeszczepów, podczas gdy przeszczepy w grupie kontrolnej nie wykazywały znaczących zmian we właściwościach biomechanicznych ani gojenia się blizn.
Znaczenie regulowania delikatnej równowagi między ekspresją cytokin przeciwzapalnych i prozapalnych polega na tym, że ta ostatnia, gdy jest nadprodukowana, ostatecznie wysyła sygnały o degradacji komórek poprzez zmniejszenie ekspresji niektórych genów.Na przykład w medycynie układu mięśniowo-szkieletowego IL-1 β reguluje w dół SOX9, który jest odpowiedzialny za rozwój chrząstki.SOX9 wytwarza ważne czynniki transkrypcyjne dla rozwoju chrząstki, reguluje kolagen typu II alfa 1 (Col2A1) i jest odpowiedzialny za kodowanie genów kolagenu typu II.IL-1 β Wreszcie, ekspresja Col2A1 i agrekanu została zmniejszona.Jednakże wykazano, że leczenie produktami bogatymi w płytki krwi hamuje IL-1 β. Nadal jest to możliwy sojusznik medycyny regeneracyjnej w utrzymaniu ekspresji genów kodujących kolagen i zmniejszeniu apoptozy chondrocytów indukowanej przez cytokiny prozapalne.
Stymulacja anaboliczna: Oprócz regulowania stanu zapalnego uszkodzonej tkanki, cytokiny zawarte w PRP biorą również udział w reakcji anabolicznej, odgrywając rolę mitozy, przyciągania chemicznego i proliferacji.Jest to badanie in vitro prowadzone przez Cavallo i wsp.Aby zbadać wpływ różnych PRP na ludzkie chondrocyty.Naukowcy zaobserwowali, że produkty PRP o stosunkowo niskim stężeniu płytek krwi i leukocytów stymulują prawidłową aktywność chondrocytów, co sprzyja promowaniu niektórych komórkowych mechanizmów odpowiedzi anabolicznej.Zaobserwowano np. ekspresję kolagenu typu II i agregujących glikanów.Natomiast wysokie stężenie płytek krwi i leukocytów wydaje się stymulować inne szlaki sygnalizacji komórkowej obejmujące różne cytokiny.Autorzy sugerują, że może to wynikać z obecności dużej liczby białych krwinek w tym konkretnym preparacie PRP.Komórki te wydają się być odpowiedzialne za zwiększoną ekspresję niektórych czynników wzrostu, takich jak VEGF, FGF-b oraz interleukiny IL-1b i IL-6, które z kolei mogą stymulować TIMP-1 i IL-10.Innymi słowy, w porównaniu ze „złą” formułą PRP, mieszanina PRP bogata w płytki krwi i białe krwinki wydaje się sprzyjać względnej inwazyjności chondrocytów.
Badanie zaprojektowane przez Schnabela i in.został zaprojektowany w celu oceny roli autologicznych biomateriałów w tkance ścięgien konia.Autorzy pobrali próbki krwi i ścięgien od sześciu młodych dorosłych koni (2-4 letnich) i skupili się na badaniu wzoru ekspresji genów, zawartości DNA i kolagenu w eksplantatach ścięgien zginacza powierzchownego palców koni hodowanych na pożywce zawierającej PRP. lub inne produkty krwiopochodne.Eksplanty ścięgien hodowano we krwi, osoczu, PRP, osoczu z niedoborem płytek krwi (PPP) lub aspiratach szpiku kostnego (BMA), a aminokwasy dodawano do 100%, 50% lub 10% DMEM wolnego od surowicy.Przeprowadzając odpowiednią analizę biochemiczną po…, badacze zauważyli, że TGF-β Stężenie PDGF-BB i PDGF-1 w pożywce PRP było szczególnie wyższe niż w przypadku wszystkich innych badanych produktów krwiopochodnych.Ponadto tkanki ścięgien hodowane w pożywce 100% PRP wykazywały zwiększoną ekspresję genów białek macierzy COL1A1, COL3A1 i COMP, ale nie zwiększały poziomu enzymów katabolicznych MMP3 i 13. Przynajmniej pod względem struktury ścięgna to badanie in vivo potwierdza zastosowanie autolo – produkt krwiopochodny dny moczanowej, w skrócie PRP, stosowany w leczeniu zapalenia ścięgien dużych ssaków.
Chena i in.Następnie omówiono rekonstrukcyjne działanie PRP.W poprzedniej serii badań naukowcy wykazali, że oprócz wspomagania tworzenia chrząstki, PRP sprzyja także wzrostowi syntezy ECM i hamuje reakcję zapalną chrząstki stawowej i jądra miażdżystego.PRP może aktywować TGF poprzez fosforylację szlaku sygnałowego Smad2/3-β odgrywającego ważną rolę we wzroście i różnicowaniu komórek.Ponadto uważa się, że skrzepy fibrynowe powstałe po aktywacji PRP zapewniają solidną trójwymiarową strukturę, umożliwiającą komórkom adhezję, co może prowadzić do budowy nowych tkanek.
Inni badacze wnieśli znaczący wkład w leczenie przewlekłych owrzodzeń skóry w dziedzinie dermatologii.To również jest godne uwagi.Na przykład badanie przeprowadzone przez Hesslera i Shyama w 2019 r. pokazuje, że PRP ma wartość jako wykonalna i skuteczna terapia alternatywna, podczas gdy przewlekłe wrzody lekooporne nadal stanowią znaczne obciążenie ekonomiczne dla opieki zdrowotnej.W szczególności owrzodzenie stopy cukrzycowej jest dobrze znanym poważnym problemem zdrowotnym, który ułatwia amputację kończyn.Badanie opublikowane przez Ahmeda i wsp.w 2017 roku wykazali, że autologiczny żel PRP może stymulować gojenie ran u pacjentów z przewlekłym owrzodzeniem stopy cukrzycowej poprzez uwalnianie niezbędnych czynników wzrostu, a tym samym znacznie przyspieszać tempo gojenia.Podobnie Gonchar i współpracownicy dokonali przeglądu i omówili potencjał regeneracyjny koktajli PRP i czynników wzrostu w poprawie leczenia owrzodzeń stopy cukrzycowej.Naukowcy zaproponowali, że możliwym rozwiązaniem będzie prawdopodobnie zastosowanie mieszanin czynników wzrostu, które może zwiększyć zalety stosowania PRP i pojedynczego czynnika wzrostu.Dlatego w porównaniu ze stosowaniem pojedynczego czynnika wzrostu, połączenie PRP i innych strategii leczenia może znacząco sprzyjać gojeniu przewlekłych wrzodów.
Fibryna
Płytki krwi przenoszą kilka czynników związanych z układem fibrynolitycznym, które mogą regulować w górę lub w dół reakcję fibrynolityczną.Zależność czasowa i względny udział składników hematologicznych i funkcji płytek krwi w degradacji skrzepu jest nadal problemem wartym szerokiej dyskusji w społeczeństwie.W literaturze pojawia się wiele badań skupiających się wyłącznie na płytkach krwi, które słyną ze zdolności wpływania na proces gojenia.Pomimo wielu znakomitych badań, stwierdzono, że inne składniki hematologiczne, takie jak czynniki krzepnięcia i układy fibrynolityczne, również znacząco przyczyniają się do skutecznego gojenia ran.Z definicji fibrynoliza jest złożonym procesem biologicznym, który zależy od aktywacji niektórych enzymów w celu promowania degradacji fibryny.Inni autorzy proponują reakcję fibrynolizy, że produkty degradacji fibryny (fdp) mogą w rzeczywistości być czynnikami molekularnymi odpowiedzialnymi za stymulację naprawy tkanek.Sekwencja ważnych zdarzeń biologicznych poprzedza odkładanie się fibryny i usuwanie angiogenezy, która jest niezbędna do gojenia się ran.Tworzenie się skrzepów po urazie służy jako warstwa ochronna chroniąca tkanki przed utratą krwi i inwazją czynników drobnoustrojowych, a także zapewnia tymczasową matrycę, przez którą komórki mogą migrować podczas procesu naprawy.Skrzep powstaje w wyniku rozszczepienia fibrynogenu przez proteazę serynową, a płytki krwi gromadzą się w usieciowanej siatce włókien fibrynowych.Reakcja ta wywołała polimeryzację monomeru fibryny, co jest głównym czynnikiem powstawania skrzepów krwi.Skrzep może pełnić także funkcję rezerwuaru cytokin i czynników wzrostu, które uwalniane są podczas degranulacji aktywowanych płytek krwi.Układ fibrynolityczny jest ściśle regulowany przez plazminę i odgrywa kluczową rolę w promowaniu migracji komórek, biodostępności czynników wzrostu i regulacji innych układów proteaz zaangażowanych w zapalenie i regenerację tkanek.Wiadomo, że kluczowe składniki fibrynolizy, takie jak receptor aktywatora plazminogenu urokinazy (uPAR) i inhibitor aktywatora plazminogenu-1 (PAI-1), ulegają ekspresji w mezenchymalnych komórkach macierzystych (MSC), które są specjalnymi typami komórek niezbędnych do skutecznego gojenia się ran .
Migracja komórek
Aktywacja plazminogenu poprzez asocjację uPA uPAR jest procesem sprzyjającym migracji komórek zapalnych, ponieważ wzmaga proteolizę zewnątrzkomórkową.Ze względu na brak domen transbłonowych i wewnątrzkomórkowych uPAR potrzebuje koreceptorów, takich jak integryna i witelina, do regulacji migracji komórek.Następnie wskazano, że wiązanie uPA uPAR spowodowało wzrost powinowactwa uPAR do witrektonektyny i integryny, co sprzyja adhezji komórek.Inhibitor aktywatora plazminogenu-1 (PAI-1) z kolei powoduje odłączanie się komórek.Wiążąc się z uPA kompleksu integryny uPA upar na powierzchni komórki, niszczy interakcję pomiędzy witeliną upar i witeliną integryny.
W kontekście medycyny regeneracyjnej mezenchymalne komórki macierzyste szpiku kostnego są mobilizowane ze szpiku kostnego w przypadku ciężkiego uszkodzenia narządu, dzięki czemu można je znaleźć w krążeniu u pacjentów z mnogimi złamaniami.Jednak w szczególnych przypadkach, takich jak schyłkowa niewydolność nerek, schyłkowa niewydolność wątroby lub podczas odrzucenia przeszczepu serca, komórki te mogą nie zostać wykryte we krwi [66].Co ciekawe, tych mezenchymalnych (zrębowych) komórek progenitorowych pochodzących z ludzkiego szpiku kostnego nie można było wykryć we krwi zdrowych osób [67].Rola uPAR w mobilizacji mezenchymalnych komórek macierzystych szpiku kostnego (BMSC) została zaproponowana wcześniej, która jest podobna do występowania uPAR w mobilizacji hematopoetycznych komórek macierzystych (HSC).Varabaneni i in.Wyniki wykazały, że zastosowanie czynnika stymulującego tworzenie kolonii granulocytów u myszy z niedoborem uPAR spowodowało uszkodzenie MSC, co po raz kolejny wzmocniło wspierającą rolę układu fibrynolizy w migracji komórek.Dalsze badania wykazały również, że receptory uPA zakotwiczone w glikozylofosfatydyloinozytolu regulują adhezję, migrację, proliferację i różnicowanie poprzez aktywację pewnych wewnątrzkomórkowych szlaków sygnalizacyjnych, jak następujące: szlaki sygnałowe zdolne do przeżycia 3-kinazy/Akt i ERK1/2 fosfatydyloinozytolu 3-kinazy i ERK1/2 oraz kinaza adhezyjna (FAK).
W kontekście gojenia się ran MSC, dalsze znaczenie potwierdziło znaczenie czynnika fibrynolitycznego.Na przykład myszy z niedoborem plazminogenu wykazywały poważne opóźnienie w gojeniu się ran, co wskazuje, że plazmina odgrywała ważną rolę w tym procesie.U ludzi utrata plazminy może również prowadzić do powikłań w gojeniu ran.Przerwanie przepływu krwi może znacząco zahamować regenerację tkanek, co również wyjaśnia, dlaczego te procesy regeneracyjne są trudniejsze u pacjentów z cukrzycą.
W miejscu rany rekrutowano mezenchymalne komórki macierzyste szpiku kostnego, aby przyspieszyć gojenie się ran.W stabilnych warunkach komórki te wyrażały uPAuPAR i PAI-1.Ostatnie dwa białka to czynniki indukowane hipoksją α (HIF-1 α). Celowanie jest bardzo wygodne, ponieważ HIF-1 w MSC α. Aktywacja FGF-2 i HGF sprzyjała zwiększeniu poziomu FGF-2 i HGF;HIF-2 α Z kolei VEGF-A [77] ulega zwiększeniu, co razem przyczynia się do gojenia ran.Ponadto wydaje się, że HGF w sposób synergistyczny zwiększa rekrutację mezenchymalnych komórek macierzystych szpiku kostnego do miejsc ran.Należy zauważyć, że wykazano, że warunki niedokrwienne i niedotlenienia znacząco zakłócają gojenie się ran.Chociaż BMSC zwykle żyją w tkankach zapewniających niski poziom tlenu, przeżycie przeszczepionych BMSC in vivo staje się ograniczone, ponieważ przeszczepione komórki często umierają w niekorzystnych warunkach obserwowanych w uszkodzonych tkankach.Los adhezji i przeżycie mezenchymalnych komórek macierzystych szpiku kostnego w warunkach niedotlenienia zależy od czynników fibrynolitycznych wydzielanych przez te komórki.PAI-1 ma duże powinowactwo do witeliny, dzięki czemu może konkurować o wiązanie uPAR i integryny z witeliną, hamując w ten sposób adhezję i migrację komórek.
System monocytów i regeneracji
Jak wynika z literatury, toczy się wiele dyskusji na temat roli monocytów w procesie gojenia się ran.Makrofagi pochodzą głównie z monocytów krwi i odgrywają ważną rolę w medycynie regeneracyjnej [81].Ponieważ neutrofile wydzielają IL-4, IL-1, IL-6 i TNF-α, komórki te zwykle wnikają do rany około 24-48 godzin po urazie.Płytki krwi uwalniają trombinę i czynnik płytkowy 4 (PF4), które mogą sprzyjać rekrutacji monocytów i różnicowaniu w makrofagi i komórki dendrytyczne.Istotną cechą makrofagów jest ich plastyczność, to znaczy mogą one przekształcać fenotypy i różnicować się w inne typy komórek, np. komórki śródbłonka, a następnie wykazywać odmienne funkcje w odpowiedzi na różne bodźce biochemiczne w mikrośrodowisku rany.Komórki zapalne wykazują ekspresję dwóch głównych fenotypów, M1 lub M2, w zależności od lokalnego sygnału molekularnego jako źródła stymulacji.Makrofagi M1 są indukowane przez czynniki mikrobiologiczne, dlatego mają bardziej działanie prozapalne.Natomiast makrofagi M2 są zwykle wytwarzane w reakcjach typu 2 i mają właściwości przeciwzapalne, zazwyczaj charakteryzujące się wzrostem poziomu IL-4, IL-5, IL-9 i IL-13.Bierze także udział w naprawie tkanek poprzez produkcję czynników wzrostu.Przejście z podtypu M1 do M2 jest w dużej mierze spowodowane późnym etapem gojenia się ran.Makrofagi M1 wyzwalają apoptozę neutrofilów i inicjują usuwanie tych komórek).Fagocytoza neutrofili aktywuje szereg zdarzeń, podczas których wyłącza się wytwarzanie cytokin, polaryzując makrofagi i uwalniając TGF-β 1. Ten czynnik wzrostu jest kluczowym regulatorem różnicowania miofibroblastów i obkurczania się ran, co pozwala na ustąpienie stanu zapalnego i inicjacja fazy proliferacyjnej w kaskadzie gojenia [57].Innym wysoce spokrewnionym białkiem zaangażowanym w procesy komórkowe jest seryna (SG).Stwierdzono, że ten proteoglikan granulek wydzielniczych komórek krwiotwórczych jest niezbędny do przechowywania białek wydzielniczych w określonych komórkach układu odpornościowego, takich jak komórki tuczne, neutrofile i cytotoksyczne limfocyty T.Chociaż wiele komórek niehematopoetycznych również syntetyzuje plazminogen, wszystkie komórki zapalne wytwarzają duże ilości tego białka i przechowują je w granulkach w celu dalszej interakcji z innymi mediatorami stanu zapalnego, w tym proteazami, cytokinami, chemokinami i czynnikami wzrostu.Ujemnie naładowane łańcuchy glikozaminoglikanów (GAG) w SG wydają się mieć kluczowe znaczenie dla stabilności granulek wydzielniczych, ponieważ mogą wiązać się i ułatwiać przechowywanie zasadniczo naładowanych ziarnistych składników w sposób specyficzny dla komórki, białka i łańcucha GAG.Jeśli chodzi o ich udział w badaniach nad PRP, Woulfe i współpracownicy wykazali wcześniej, że niedobór SG jest ściśle powiązany ze zmianami morfologicznymi płytek krwi;Czynnik płytkowy 4 β- Wady magazynowania PDGF w tromboglobulinie i płytkach krwi;Słaba agregacja i wydzielanie płytek krwi in vitro oraz defekt zakrzepicy in vivo.Naukowcy doszli zatem do wniosku, że ten proteoglikan wydaje się być głównym regulatorem zakrzepicy.
Produkty bogate w płytki krwi umożliwiają uzyskanie osobistej krwi pełnej poprzez pobranie i wirowanie oraz podzielenie mieszaniny na różne warstwy zawierające osocze, płytki krwi, białe krwinki i białe krwinki.Gdy stężenie płytek krwi jest wyższe od wartości podstawowej, może przyspieszyć wzrost kości i tkanek miękkich, przy najmniejszych skutkach ubocznych.Stosowanie autologicznych produktów PRP jest stosunkowo nową biotechnologią, która nieustannie przynosi pozytywne rezultaty w zakresie stymulacji i wspomagania gojenia różnych uszkodzeń tkanek.Skuteczność tej alternatywnej metody leczenia można przypisać miejscowemu dostarczaniu szerokiego zakresu czynników wzrostu i białek w celu symulacji i wspomagania fizjologicznego procesu gojenia się ran i naprawy tkanek.Ponadto układ fibrynolityczny ma oczywiście istotny wpływ na naprawę całej tkanki.Oprócz zmiany rekrutacji komórek zapalnych i mezenchymalnych komórek macierzystych szpiku kostnego, może również regulować aktywność proteolityczną miejsc gojenia się ran i proces regeneracji tkanek mezodermalnych, w tym kości, chrząstki i mięśni, dlatego jest kluczowym składnikiem medycyna mięśniowo-szkieletowa.
Przyspieszone gojenie jest celem, do którego dąży wielu specjalistów w dziedzinie medycyny.PRP stanowi pozytywne narzędzie biologiczne, które w dalszym ciągu zapewnia obiecujący rozwój w zakresie stymulowania i koordynowania kaskady zdarzeń regeneracyjnych.Ponieważ jednak to narzędzie terapeutyczne jest nadal bardzo złożone, zwłaszcza że uwalnia niezliczone czynniki bioaktywne i różne mechanizmy ich interakcji oraz efekty przekazywania sygnału, potrzebne są dalsze badania.
（Treść tego artykułu została przedrukowana i nie udzielamy żadnej wyraźnej ani dorozumianej gwarancji co do dokładności, wiarygodności ani kompletności treści zawartych w tym artykule i nie ponosimy odpowiedzialności za opinie zawarte w tym artykule, prosimy o zrozumienie.)
Czas publikacji: 16 grudnia 2022 r